Tu buvai tokia maža,
Kad tilpai į mano pirštą.
Galbūt tai buvo grąža,
Valiutos, kuri nebemiršta.
O pirštą mažytį atlenkęs
Ir vėl pamačiau-
Brangenybe ne mano-
Užauki greičiau.
Gal tada pasakų pilys
Ir angelai
Parodys kur myli
Ir kur reikia nueit.