Mijn boek 'De kracht van het wonder'

hoofdstuk 1

'Als mijn ogen Gods ramen zijn
Ben jij de mooiste.'

Van mijn rijke man rende ik weg; weg uit mijn luxe leven. Weg van het huis met de prachtige tuin, waar de vijver in de zon schitterde, met waterlelies en gouden vissen erin. Alles liet ik achter. Bert heette mijn man en hij werkte op een booreiland in de Noordzee. Het is al weer dertien jaar geleden. Een diepe teleurstelling overrompelde me. Ik woog nog maar vijfenveertig kilo en kon niet meer werken. Mijn dochter Orinta was zestien. Haar aleereerste liefde onweek ze niet. Orinta was tot over de oren verliefd op Peter, een dorpsjongen. Maar ze schaamde zich voor me. Ik lag ziek in bed; kon door mijn depressie niet meer werken. Daarvoor werkte ik voltijds als administratief medewerkster. Mijn zoon Julius was toen tien jaar oud. Hij probeerde best van te maken: leerde goed, sporte judo, genoot met skeetboord. Zijn passie was ook Engelse taal.